به نقل از «خبرگزاری برنا»

این پزشک محله‌ در تهران حتی تا ۱۰۰ سالگی هم عاشق بود!

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۹۰۳۲

این که شوق او به طبابت در آستانه ۱۰۰ سالگی ناشی از عشق دکتر به مردم بود یا حرفه پزشکی، پرسشی است که پاسخ آن در اصل ماجرا بی تاثیر است. او عاشق بود؛ همین.

به گزارش برنا؛ گاهی اهمیت برخی رویدادهای اجتماعی آن قدر جامعه را دستخوش هیجان می کند که از توجه ما نسبت به وقایع مهم پیرامونی مان می کاهد؛ مرگ تاثر برانگیز دکتر سید علی نقی جنابی پزشک محله دهکده ونک از این دست وقایع است که متاثر از حوادث اخیر، کمتر مورد توجه اهالی این محله قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او پنج شنبه، ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در ۹۶ سالگی چشم از جهان فرو بست.

من از سال ۱۳۶۶ (حدود ۳۵ سال پیش) که ساکن ده ونک شدم، بارها برای معالجه بیماری هایی که عمدتا در ناحیه گوش و حلق و بینی عارض می شد، نزد روان شاد جنابی رفتم و یا برای تزریق انواع آمپول و سرم به بخش تزریقات مطب ایشان مراجعه می کردم. 

بد نیست در همین جا یادی کنیم از مرحوم علوی، که از تزریقات چی های زبده و بذله گویی بود که سالیانی در اتاق مجاور دکتر به امور بیمارانی که نیاز به تزریق داشتند، اشتغال داشت. از ویژگی های مرحوم علوی در حوزه کاری اش این بود که وقتی بیمار، به اتاق تزریقات مراجعه می کرد، به محض این که با خوش رویی و شوخ طبعی او مواجه می شد، استرس ناشی از درد و سوزش تزریق را به فراموشی می سپرد. (روحش شاد) 

اما از یاد دکتر مردم دار محله دور نشویم؛ انصافا او در زمره پزشکانی بود که به سوگندنامه بقراط وفادار بود، به گونه ای که هیچ گاه در افواه سعایت و گلایه ای راجع به او شنیده نشد؛ دست کم من نشنیدم. 

دکتر جنابی، در معاینات بالینی دقیق و در تشخیص، حاذق بود. او در نخستین مواجهه با دردمندان، عموما رنگ و بارِ زبان آن ها را مورد مداقه قرار می داد، گویی از این طریق نشانه های بیماری بر او آشکار می شد.

جنابی، در برخورد با بیماران جدی بود و گاهی بنا به اقتضای شرایط بیماران، تندخویی هایی نیز از او ‌سر می زد که به نظر می رسید از الزامات شیوه درمانی آن مرحوم بود. 

به تواتر شنیده بودم از بیمارانی که بیمه نبودند و توانایی مالی نیز نداشتند، نه تنها وجهی دریافت نمی کرد، که وجه داروی آن ها را نیز پرداخت می کرد. ارزش اخلاقی این رفتار او وقتی برجسته می شد که این رفتار خیرخواهانه را در گمنامی به انجام می رساند.

دکتر جنابی، در تمام سال هایی که خدمات پزشکی خود را بی دریغ به تن رنجور ساکنان محله ونک عرضه می کرد، به فردی وقت شناس و منظم شهره بود، تا آن جا که به گفته یکی از کسبه محل، می شد ساعت خود را با آمد و شد او تنظیم کرد.

پزشک محله ما در اوج همه گیری کرونا، لحظه ای از طبابت بیماران تنفسی و عفونی دریغ نورزید. در مقابل، خدمات ارزنده او به مبتلایان کووید-۱۹ به ویژه در وضعیت قرمز، از نظر خانواده ها دور نماند و در آئین هایی که به همین منظور در ده ونک برپا شد، فداکاری های دکتر جنابی و همکار ایشان در بخش تزریقات مورد تکریم و تجلیل اهالی ده ونک قرار گرفت.

باری، شانس با دکتر جنابی تا آن جا یار بود که او تا واپسین روزهای حیات پرثمرش گرفتار بستر بیماری نشد و تا ۱۲-۱۰ روز پیش از فوت، در مطب اش حضور موثر داشت.

این که شوق او به طبابت در آستانه ۱۰۰ سالگی ناشی از عشق دکتر به مردم بود یا حرفه پزشکی، پرسشی است که پاسخ آن در اصل ماجرا بی تاثیر است. او عاشق بود؛ همین.

امید آن که مشی و مرام دکتر جنابی در امر طبابت، به الگویی برای نسل جوان پزشکان ایران زمین تبدیل شود.

 

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۹۰۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لوگوی ۹۰ سالگی دانشگاه تهران منتشر شد

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، پیشنهاد منضم نمودن سابقه ۹۰ ساله دانشگاه تهران با قدمت بیش از ۱۷ قرن آموزش عالی در ایران و برگزاری بزرگداشت ۱۷۵۷ سال قدمت آموزش عالی در ایران به عنوان یک فخر ملی، در سال ۱۴۰۲ از سوی دکتر سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شد و این پیشنهاد در اسفند ماه ۱۴۰۲ در شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید. در نهایت، اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه ۸۹۸ این شورا که ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ به ریاست آیت‌الله دکتر سید ابراهیم رئیسی برگزار شد، واگذاری مأموریت بزرگداشت سنت دانشگاهی به دانشگاه تهران را تصویب کردند.

«ایران آغازگر سنت دانشگاهی ۱۷۵۷ ساله در جهان و دانشگاه تهران نماد این فخر ملی در ۹۰ سالگی» به عنوان شعار آیین‌های دانشگاه تهران در نود سالگی، بر پس زمینه صفحات روزشمار تاریخی دانشگاه تهران در سال ۱۴۰۳ نقش بسته است.

بررسی سیر تکامل نماد‌های آموزش عالی ایران را می‌توان به پنج دوره شامل (۱) تاسیس دانشگاه جندی شاپور در سال ۲۷۱ میلادی، (۲) تاسیس نظامیه‌ها در سال ۱۰۶۵ میلادی، (۳) تاسیس ربع رشیدی در سال ۱۲۷۵ میلادی، (۴) تاسیس دارالفنون در دسامبر سال ۱۸۱۴ میلادی و (۵) شکل‌گیری دانشگاه نوین، دانشگاه تهران در سال ۱۹۳۴ میلادی تقسیم‌بندی نمود؛ بنابراین استفاده از این ظرفیت‌های تاریخی ملی که موجبات غرور ملی و امیدآفرینی را فراهم می‌سازد، نقطه عزیمت دانشگاه تهران در انتخاب شعار «ایران آغازگر سنت دانشگاهی ۱۷۵۷ ساله در جهان و دانشگاه تهران نماد این فخر ملی در ۹۰ سالگی» بود.

در سی و نهمین اجلاس کنفرانس عمومی یونسکو که در نوامبر سال ۲۰۱۷ میلادی (آذر ماه ۱۳۹۶ خورشیدی) برگزار شد، سابقه طولانی دانش و آموزش در تمدن ایران باستان مورد توجه قرار گرفت. یونسکو در این اجلاس، قدمت تاسیس دانشگاه جندی شاپور را ۱۷۵۰ سال ثبت و آن را کهن‌ترین دانشگاه جهان اعلام کرد. پیش از این رویداد، دانشگاه‌های بزرگ و نام‌آشنایی، چون بولونیا، آکسفورد، کمبریج و سوربون، با قدمت نزدیک به ۱۲۰۰ سال را آغازگر سنت دانشگاهی در جهان می‌دانستند. ثبت پیشینه تاریخی جندی شاپور، بر قدمت آموزش عالی در جهان افزود و کانون آن را از مغرب زمین به مشرق و دیار کهن ایران انتقال داد.
معرفی جندی شاپور به عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه جهان افتخاری است که نصیب کشور ایران شده است و این امر سابقه طولانی و قدیمی آموزش و علم‌اندوزی در کشور را به همگان اثبات می‌کند لذا اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی با تصویب «واگذاری مأموریت بزرگداشت سنت دانشگاهی و نظام آموزش عالی ایران به دانشگاه تهران» ماموریتی خطیر به دانشگاه تهران نماد آموزش عالی ایران واگذار کرد.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی از دانشگاه تهران به عنوان دانشگاه مادر و نماد آموزش عالی ایران یاد می‌کنند و در دیدار با دانشگاهیان در سیزدهم بهمن ماه ۱۳۸۸ فرمودند: «در واقع باید گفت دانشگاه تهران، دانشگاه ایران است و همیشه الهام‌بخش و پیشرو بوده و بیش از این هم ان‌شاءاللَّه باید باشد.» لذا بر اساس این تاریخچه ارزشمند نماد‌های آموزش عالی در ایران و نقش‌آفرینی دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالی ایران در دوره کنونی که از تکامل تاریخی جندی شاپور، نظامیه، ربع رشیدی و دارالفنون شکل گرفته و میراث‌دار این تاریخ کهن است و بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، آیین بزرگداشت ۱۷۵۷ سال سنت آموزش عالی در ایران همزمان با نودمین سالگرد تاسیس دانشگاه تهران «نماد آموزش عالی ایران» در خرداد ۱۴۰۳ افتتاح و در طول این سال دنبال می‌شود تا از طریق این رویدادها، ضمن معرفی پیشینه فرهنگی و علمی تمدن ایرانی- اسلامی به جهانیان، به تبیین نقش دانشگاه تمدن‌ساز پرداخته شود.

فایل لوگوی ویژه آیین‌های بزرگداشت ۱۷۵۷ سال سنت آموزش عالی در ایران همزمان با نودمین سالگرد تاسیس دانشگاه تهران «نماد آموزش عالی ایران»، از اینجا قابل دریافت است.

انتهای پیام/